1 . gaizto. iz. / izond. (TE). Malo,-a; el malo, el tentador, el maligno. Izenondo moduan txarrera emondakua(personiaz), eta txarra (gauzen gaiñian); baitta izen moduan, diabrua be (irud.).
Gaiztua gaiñian dogu beti, gu galdu gurarik. / Gaiztua, bere zoritxarrerako. / Ha gaiztua, umetatik zan gaiztua. / Gaizto, Gosezto, Zorrizto. / Zer zaztada gaizto izan zan hau Vergiergo Damian bihotzian. (Ibilt 486).
Ik. zittal, oker, zorri.
Babesleak
