txakurtu, txakurtze ( txakurtutze). da ad. (TE). Insolentarse, rebelarse. Lotsabakotu, jenixo eta jarrera gogorra hartu. / "Volverse insolente" (TE, 684). Asko txakurtu da, hori zan mutill ixilla. / Baiña bai bihar be oingo munduan apur bat txakurtutzia. / Nahi da nahi ez txakurtzia, txakurra danagaz.